کتاب بیست

«خوبی خدا» مجموعه 9داستان با ترجمه امیرمهدی حقیقت است. مترجم در ابتدای کتاب می نویسد: «می گویند اگر رمان را به فیلم بلند تشبیه کنیم ، داستان کوتاه عکسی از یک لحظه زندگی است. با این تعبیر مجموعه حاضر آلبومی است از 9قطعه عکس یا 9تصویر زندگی که در 6سال گذشته از نشریات ادبی امریکا برگزیده شده اند و اگر چه فضای آنها با هم متفاوت است ، همگی یک وجه مشترک دارند؛ ساده اند.»
در این مجموعه ، 9داستان کوتاه از ریموند کارور، شرمن الکسی ، هاروکی موراکامی ، پرسی وال اورت ، الیزابت کمپرفرنچ ، الکساندر همن ، مارجوری کمپر، گیب هارسون و جومپالاهیری انتخاب شده اند.این مجموعه را نشر ماهی منتشر کرده و داستان ها از مجلات ادبی و مجموعه داستان های روز امریکا گزینش شده اند.

" دن آرام " از آثار جاویدانه ادبیات جهان بشمار میرود که به شیوه رئالیزم اجتماعی به نگارش درآمده و رویدادهای یک دوره بسیار با اهمیت تاریخ مردم روسیه را به بهترین طرز و عالیترین بیان بازتاب میدهد. میخائیل شولوخف در 24 ماه مه سال 1905 در روستای کروژلین واقع در بخش قزاق نشین وشنسکایا پابه عرصه‌ وجود گذاشت. پدرش یک دهقان خرده مالک بود. شولوخف تا سال 1918 تحصیل ‌کرد، ابتدا در دبستان روستا و سپس در دبیرستان شهر به تحصیل پرداخت ، ولی جنگ داخلی که در آنزمان آغاز گردید وی را از تحصیل بازداشت و از سال 1918 مشغول کار شد.

داستان گزارشی یا گزارش داستان ؟بر خلاف آنچه که معمولا به ذهن میرسد داستان گزارشی به هیچ وجه نمونه ای ضعیف و یا قابل ترحم در سبکهای مختلف داستان نویسی نیست . منظور از داستان گزارشی در نگاه اول داستانی است که ادعای روایت گزارش گونه یک حادثه و یا ماجرا را دارد .منظور از این گزارش صرفا بیان روزنامه وار و خبری آن حادثه و یا اتفاق نیست بلکه بیان داستانی خبری است که باید از فیلتر ذهن هنرمندانه نویسنده گذشته باشد .عنوان داستان گزارشی را به دسته دیگری از داستانها هم میتوان نسبت داد .در این دسته نویسنده عموما وقایع و شخصیتهای داستان را تفسیر نمیکند وعملا رد پای نویسنده در این داستانها پیدا نیست . به شکلی میتوان چنین برداشت کرد که یک دوربین فیلم برداری گزارشی تصویری از ترکیب بندی صحنه ها و شخصیتهایی که در در ایجاد یک ماجرای خاص دخالت دارند را ارائه میکند. چیزی که معمولا موجب اشتباه و یا سردرگمی خواننده در شناخت نمونه های موفق این سبک میشود همرا بودن بحث گزارش داستان با بسیاری از نمونه های نوشته شده در این سبک است.

 جی.وی سلینجر، نویسنده معروف امریکایی، از وکیلش خواست تا داستان های کوتاهش را پیش از مرگش جمع آوری کند. این چندمین باری است که این نویسنده خواستار جمع آوری کتاب هایش شده است.
به گزارش دنورپست، سلینجر که از فروش کتاب هایش در سال های گذشته، زندگی خوبی را می گذراند، در اعتراض به فروش کم این کتاب ها در ماه های اخیر، تصمیم به جمع آوری داستان های کوتاهش گرفته است.
وی که این تصمیم را از طریق وکیل مدافعش اعلام کرد، گفت که می خواهد قبل از اینکه اقبال عمومی نسبت به کتاب هایش کاهش یابد آنها را جمع آوری کند. بسیاری بر این گمانند که این کار سلینجر، نوعی فعالیت تبلیغاتی برای مطرح شدن دوباره اش در عرصه ادبیات امریکا است، برای سلینجری که در چهل سال اخیر کتاب تازه یی منتشر نکرده است.
جمع کردن کتاب توسط سلینجر، اتفاق تازه یی نیست. او پیش از این نیز در چند نوبت کتاب های تالیفی خودش را با سروصدای فراوان از بازار نشر جمع آوری کرده است. او در یک نوبت، مجموعه دوجلدی داستان های کوتاهش را جمع آوری کرد و در نوبتی دیگر، جلوی پخش کتابی را گرفت که زندگی اش را بررسی کرده بود.سلینجر هشتادوشش ساله هم اکنون در خانه اشرافی اش زندگی می کند و بنا به اطلاعات موجود، هنوز داستان کوتاه و رمان می نویسد، اما در چهل سال گذشته، هیچ کدام از این آثار را منتشر نکرده است.
او سال ها است که تن به مصاحبه نمی دهد و کسی را به خلوت زندگی اش راه نمی دهد.
همین قضیه سبب شده تا بارها، برخی از طرفدارانش بخواهند سر از زندگی نویسنده مرموز امریکایی در بیاورند، نویسنده یی که در 50 سال اخیر هیچ کس موفق نشده عکسی از او بگیرد.
سلینجر با کتاب هایی مثل «ناطور دشت»، «دلتنگی های نقاش خیابان چهل و هشتم» و «فرانی و زویی» در ایران شناخته شده است.
اعتماد

سلینجر در اولین روز سال 1919 در نیویورک به دنیا آمد. پدرش یهودی و مادرش مسیحی بود. بعد از یک دوره تحصیلات کوتاه مدت در دانشگاههای نیویورک و بریتیش کلمبیا بقیه زندگیش را وقف نوشتن کرده است. سلینجر تا سال 1940 داستانهای کوتاه متعددی را در مجلات به چاپ رساند. پس از جنگ جهانی دوم در سال 1946 او به طور اختصاصی نوشتن را برای مجله نیویورکر پی گرفت. سلینجر با کتاب ناتوردشت در 1951 محبوبیت زیادی پیدا کردو کتاب فرنی و زوئی را در سال 1961 به چاپ سپرد. از آن زمان سلینجر به گفته خودش همچنان مشغول نوشتن است گرچه به دلیل طبیعت گوشه گیر او اخبار چندانی از وی در دست نیست و همین سبب شده شایعات زیادی درباره او منتشر شود. سلینجر هرگونه مصاحبه با مطبوعات را رد میکند اما علاقه به اطلاعات خصوصی در مورد او بسیار زیاد است! مثلا چندی پیش نامه ای از او به دختری جوان در یک حراجی به مبلغ 156000 دلار فروخته شد
فرنی و زویی
فرنی و زویی بخش مهمی از افسانه خانواده گلس است. پس از نگارش ناتور دشت در سال 1951 ،سلینجر بیشتر وقتش را صرف نگارش داستانی درباره خانواده عجیب گلس کرد. بسیاری از مایه های داستانی فرنی و زویی با زندگی خود سلینجر مطابقت دارد. او در جوانی به طور عمیقی در مورد مذاهب شرقی از جمله بودایی تحقیق کرد و فرنی و زویی نشاندهنده علاقه شدید او به این مضامین است. همچنین یکی از مفاهیم مهم این داستان، تاکید بر دنیای شخصی و درونی است. برای مثال بادی گلس که بسیاری او را همزاد سلینجر میدانند در خانه ای روستایی گوشه نشینی اختیار میکند همانگونه که سلینجر، خود در نیوهمشایر اینکار را کرده است.
اما بسیاری به فرنی و زویی این انتقاد را دارند که اثری افراطی و بیش از حد فلسفی است. جان آپدایک، منتقد معروف میگوید که سلینجر در این داستان شخصیتهایش را حتی بیش از آنکه خدا به بندگانش علاقه دارد دوست دارد. بسیاری دیگر از منتقدان ، این اثر را خودستایانه و غیر واقعی دانستند اما در کمال تعجب این کتاب پس از انتشار در سال 1961 تا ماهها پرفروشترین کتاب سال بود

 سالینجر، داستان‌نویس آمریکایی بین سال‎های ??-???? یک رمان و چند مجموعه داستان کوتاه منتشر کرد. مشهورترین اثر او «ناطور دشت» (????) است، داستانی درباره پسربچه مدرسه‌ای یاغی و تجربیات آرمان گرایانه‌اش در نیویورک: «چیزی که من رو دیوونه می‌کنه کتابیه که وقتی خوندی‌ش، آرزو کنی نویسنده‎اش دوست صمیمی‌ت باشه تا هر وقت که دلت خواست بتونی بهش تلفن کنی. هر چند، این زیاد اتفاق نمی‌افته.» (هولدن کالفیلد، ناطور دشت)

جی.دی.سالینجر در یک منطقه آپارتمانی شیک در منهتن نیویورک به دنیا آمد و بزرگ شد. او پسر یک یهودی موفق وارد کننده‌ی پنیر کاشر و همسر ایرلندی-اسکاتلندی‌اش بود. در دوران کودکی، جروم جوان را سانی صدا می‌کردند. خانواده آپارتمان زیبایی در خیابان پارک داشتند. پس از مطالعات بی‌قرار در مدرسه ابتدایی، او را به دانشکده نظامی «فورچ والی» فرستادند که برای مدت کوتاهی در آن‎جا شرکت کرد. دوستان او در این دوره هوش طعنه‌آمیز او را به یاد می‌آورند. در ???? وقتی ??-?? ساله بود، ? ماه را در اروپا گذراند. از ???? تا ???? در کالج اورسینوس و دانشگاه نیویورک مشغول مطالعه بود. عاشق «اونا اونیل» شد و تقریبا هر روز برای او نامه نوشت و بعدها زمانی که اونیل با چارلز چاپلین که بسیار از او مسن‎تر بود ازدواج کرد، شوکه شد.

       Tennessee Williams

«تنسی ویلیامز» نویسنده و نمایش نویس شهیر امریکایی در سال 1916 در شهر کامبیا در استان میسوری در خانواده ای تهیدست و گمنام دیده به جهان گشود.
وی به علت فقر خانوادگی در ابتدا نتوانست تحصیلات زیادی انجام دهد لذا پس از انتقال به شهر سنت لوئی به همراه خانواده اش به کار فروشندگی مشغول شد و این در حالی بود که وی فقط 12 سال بیش نداشت.
تنسی ضمن کار به تحصیلات ادامه داد و پس از به اتمام رسانیدن تحصیلات مقدماتی و متوسطه خود به سال 1338 به دانشگاه «آیوا» رفت و مشغول به تحصیلات عالیه شد. وی پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه به شغل های مهم دولتی و خصوص پرداخت و در ضمن اصل کار نویسندگی اش را نیز در همین زمان شروع نمود.
وی به علت ذهن کنجکاو خود و با تکیه بر روانشناسی اجتماعی به بررسی انگیزه ها و آیده های قهرمانانش می پردازد و در نمایشنامه هایش احساس مردم طبقه محروم و ساده امریکائی را به نمایش می گذارد.
یکی از آثار ارزنده وی بنام «اتوبوسی بنام هوس» می باشد. وی در این کتاب به ترسیم ویژگی های یک زن روانی می پردازد که بعد از دیدار خواهرش دچار مشکلات و گرفتاریهایی می گردد.
کتاب برجسته دیگر او «گربه روی شیروانی داغ» است که بسال 1955 به رشته تحریر درآورد این کتاب تصویر دیگر روابط و مناسبات اجتماعی بسته ایالات جنوبی امریکا می باشد.
مهمترین آثارش در نمایشنامه نویسی عبارتند از:
«گربه روی شیروانی داغ» ، «شب ایگوانا» ، «اتوبوسی بنام هوس» ، «باغ وحش شیشه ای» و چند اثر مهم دیگر.
لازم به توضیح است که برخی از آثار وی بصورت رمان بوده و حتی از روی بعضی از آنها فیلم سینمائی ساخته شده است.

 برای مطالعه بیشتر در زمینه فیلمنامه نویسی می توان به کتابهای زیر مراجعه کرد. تعداد کتابها آنقدر معدود است که همه عناوین را – در حد اطلاع – میتوان آورد. خودتان بهتر می دانید که تعداد فیلمنامه ها خوشبختانه بیشتر است و در این محدوده نمی گنجد!! علاقه مندان پیگیر می توانند به آخرین کوششی که در زمینه کتاب شناسی سینما صورت گرفته مراجعه کنند : ماهنامه فرهنگ و سینما ، "کتاب شناسی سینمای ایران" ، شماره 73 ، 1376 ، به طراحی و نگارش اصغر یوسفی نژاد و صفیه اصلانی

اقتباس برای فیلمنامه ، محمد خیری ، سروش ، 1368
تمرین فیلمنامه نویسی ، ژان کلود کلی یر ، پاسکال بوتیترز ، نادر تکمیل همایون ، نشر فارابی
چگونه در 21 روز فیلمنامه بنویسیم ، ویکی کینگ ، عباس اکبری ، نشر برگ ، 1372
چگونه فیلمنامه را بازنویسی کنیم ، لیندا سیگر ، عباس اکبری ، برگ ، 1375
خلق شخصیتهای ماندگار ، لیندا سیگر، عباس اکبری ، مرکز گسترش سینمای تجربی ، 1374
درباره فیلمنامه نویسی ، ادوارد میتریک ، فریدون خامنه پور ، محمد شهبا ، دفتر پژوهشهای فرهنگی ، 1373
راهنمای فیلمنامه نویس ، سید فیلد ، عباس اکبری ، چاپ دوم ، ساقی ، 1378
راهنمای نگارش گفتگو ، ویلیام نوبل ، عباس اکبری ، سروش ، 1377
روش اقتباس ، ویلیام گلدمن ، عباس اکبری ، سروش ، 1377
روند فیلمنامه نویسی ، عباس اکبری ، چاپ دوم ، 1377
شخصیت پردازی در سینما ، مجید امامی ، برگ ، 1373
فن سناریو نویسی ، یوجیان ویل ، پرویز دوایی ، اداره کل تحقیقات و روابط سینمایی وزارت ارشاد اسلامی ، چاپ دوم 1365
فیلمنامه ، محسن مومنی ، سروش 1360
فیلمنامه از نگاه فیلمنامه نویس ، ویلیام فروگ ، فیروزه مهاجر ، سروش ، 1366
فیلمنامه نویسی برای سینما و تلویزیون ( 1 و2 ) ، آلن آرمر ، عباس اکبری ، نشر سوره ، 1375
کلید های نویسندگی برای تئاتر ، سینما و تلویزیون ، حیدر علی عمرانی ، 1374
مقدمه ای بر فیلمنامه نویسی ، ابراهیم مکی، سروش ، چاپ سوم ، 1376
نگارش فیلمنامه داستانی ، سرگئی آیزنشتاین ، احمد ضابطی جهرمی ، مسعود مدنی ، نشر عکس معاصر ، 1368
نگارش فیلمنامه کوتاه ، ویلیام اچ فیلیپس ، عباس اکبری ، دفتر پژوهش ، 1375
نگارش فیلمنامه مستند ، دوایت وی ، عباس اکبری ، امیر پوریا ، دفتر پژوهش ، 1375
نوشتن فیلمنامه ، میشل شیون ، ماندانا بنی اعتماد ، نشر ایثار گران ، 1376
ردای هنر

رابرت مک کی در کتاب داستان: ساختار سبک و اصول فیلمنامه ا نویسی، نقل قولی دارد از ژان آنوی که داستان به زندگی شکل می دهد. از نظر مک کی قصه شنیدن تجربه ای است عاطفی و شخصی در جهت یافتن الگوهایی برای زندگی. ژان پیر ژونه کارگردان نامزدی خیلی طولانی، می گوید برای فیلم بعدی اش دنبال داستانی می گردد که تا چند سال بعدش و زمانی که بخواهد فیلم دیگری بسازد خفت تماشاگر را رها نکند. مک کی در نخستین فصل از کتابش، سعی دارد به این مساله بپردازد که چطور پیرنگ های داستان ها به ارضای عواطف فردی پاسخ می دهند و دیگر اینکه تاثیر منبعث از ارائه مدل تازه ای از زندگی در هر اثر نمایشی چگونه باعث سرگرم شدن ما می شود. مک کی در این فصل همچنین به افول داستان در دوران ما می پردازد و یادآور می شود که مولفین امروز قادر نیستند داستانهایی به قوت نسل گذشته بگویند. ایشان توصیف هایی زنده و گفتگوهایی دقیق می نویسند. در حالی که داستان خوب، داستانی است که درست تعریف بشود، همچنین ابزارهای قدیم و جدید روایت را به نسبتهای بجا مورد استفاده قرار دهد. "باید ذاتا از این توانایی برخوردار باشید که وقایع را به نحوی که تاکنون به ذهن کسی خطور نکرده کنار هم بچینید و ضمنا عمقی به داستان بدهید که حاصل نگاه شما – نگاه ویژه شما – به سرشت بشر و جامعه و دانش ژرف شما از شخصیتها و دنیای اثر است."

ردای هنر

بررسی اهمیت شروع و پایان فیلمنامه
اهمیت تسلط بر پایان داستان- راهی برای آغاز
بهترین شیوه شروع فیلمنامه چیست؟
نشان دادن شخصیت سر کارش؟ طی یک رابطه؟ در حال دویدن؟! در بستر مرگ؟! در حال رانندگی؟ بازی یا در فرودگاه؟!!
تا به حال اصول انتزاعی نگارش فیلمنامه را از نظر ماجرا و شخصیت ،  مورد بحث قرار داده ایم. در این مقطع آن اندیشه های کلی را کنار گذاشته و به اجزا مشخص و اساسی فیلمنامه می پردازیم.
به درسهای گذشته فکر کنید. ابتدا با این تصور که فیلمنامه مثل یک اسم درباره شخص یا اشخاصی در مکان یا محل هایی در حال انجام کار یا کارهایی است ، آغاز کردیم. آموختیم که تمام فیلمنامه های داستانی ، دارای موضوعی بوده که به صورت ماجرا مشخص می شود ، یا به عبارتی دیگر در قالب ماجرا بروز می کند : یعنی چیزی که روی می دهد ( اتفاق ) و شخصیتی که اتفاق بر او روی می دهد و عامل این اتفاق هم همان کاری است که یک شخصیت دیگر انجام می دهد....
 دو گونه ماجرا وجود دارد : ماجرای بیرونی و ماجرای درونی. درباره شخصیت از نظر نیاز نمایشی او صحبت کردیم و بنیان کلی شخصیت را به دو جز بیرونی و درونی تقسیم کردیم : زندگی درونی او از لحظه ای که متولد می شود تا شروع فیلم و زندگی بیرونی اش از شروع فیلم تا پایان آن است. درباره بنا کردن شخصیت و خلق آن هم صحبت کردیم و مصداق های بطن و محتوا را نیز تشریح نمودیم.