کتاب بیست

 جایی در برزخ  

((چوب خط))* دومین مجموعه داستان محسن فرجی پس از مجموعه‌ی(یازده دعای بی استجابت) است که پانزده داستان را شامل می‌شود. در شش داستان از این مجموعه اثرات جنگ بر روی زندگی شهری مورد بررسی قرار می‌گیرد ونه داستان دیگر به مسائل مختلف فردی و اجتماعی می‌پردازند. درلا‌به‌‌لای داستان‌های((چوب خط)) نویسنده‌ ای خود نمایی می‌کند که گرایش زیادی به واقع‌ گرایی ناب دارد و البته نیم نگاهی هم به مسائل فراواقعی. درحقیقت داستان‌های ((چوب خط)) را می‌توان به دو دسته‌ی عمده تقسیم کرد: داستان‌های واقع گرا و داستان‌هایی با رگه‌های فراواقع‌ گرایی، با این توضیح که نگاه فرا‌‌واقع گرایانه‌ی فرجی در پیوند با مسائل واقعی قرار دارد و به شکل انتزاعی نیست.

به گزارش گاردین میکی اسپیلین (Mickey Spillane) خالق مشهور کارآگاه مایک هامر در سن 88 سالگی درگذشت..
 اسپیلین آثار خودش را آدامس ادبیات آمریکائی می خواند .
میکی اسپیلین اولین داستان خود را در سال 1946 انتشار داد و پس از آن کتابهای زیادی منتشر ساخت.
او خالق کارآگاهی زبردست و سختگیر به نام مایک هامر بود و در سیزده رمان شخصیت این مأمور مخفی را پرورش داد. سیزده اثر کلاسیک او 130 میلیون نسخه فروش داشت.
 منتقدان ادبی برای رمانهای میکی اسپیلین ارزش زیادی قائل نبودند و آنها را انباشته از صحنه های خشونت آمیز تکراری می دانستند؛ اما میکی در پاسخ به آنها می گفت. من برای منتقدان نمی نویسم؛ طرفدارهم ندارم؛ مشتری دارم و می دانید که مشتریان دوستان خوب آدم هستند
 میکی اسپیلین در سال1918 در ناحیه بروکلین شهر نیویورک به دنیا آمد، در استان نیوجرسی بزرگ شد و کار نویسندگی را با نوشتن قطعات کمدی شروع کرد. اما نوشته های او برای بسیاری از علاقه مندان داستانهای جنایی جذابیت زیادی داشت و با تیراژ بسیار بالایی منتشر می شد.از برخی از داستانهای مایک هامر فیلم سینمایی یا سریال تلویزیونی ساخته شده است.

محمد رضا یوسفی، نویسنده و کارشناس ادبیات کودکان مهمان فستیوال بین المللی ادبیات برلین بود. او نویسنده  تثبیت شده ی ادبیات کودکان است، ولی انبوه داستان های لطیف اش برای بزرگسالان نیز دلنشین است. قبل از آن که از گپ و گقتگویش در خانه هنر و ادبیات هدایت بنویسم، داستانکی از کتاب"بچه خیابانی ها" (نشر شعله اندیشه) را درج می کنم تا شوق ِ این آشنایی را در شما بیشتر کنم.

               Jack London

جک لندن» تمام خشونت و حزن سبک ناتورالیسم را در آثارش به تصویرمی‌کشد. خواندن داستان‌های «لندن» چنین بدست می‌دهد که زندگی او آهنگ تلخی داشته و ریشه در زندگی تلخ پدر و مادرش دارد.
«فلورا»،مادرش، از آغاز زندگی، خوشبخت نبود. او تب تیفویید گرفته و نه تنها زیبایی خود را از دست داده بود بلکه ناتوانی جسمی همچون دید بسیار کم نیز بر نگونبختی او می‌افزود. «فلورا» موهایش را از دست داده‌بود و تا آخر زندگی از کلاهگیس استفاده می‌کرد. شماره کفشش نیز هرگزاز 12 بچگانه بزرگ‌تر نشد. تب، افسردگی او را افزایش می‌داد. او همواره درباره چیزهای اطرافش، مانند برتری نژاد گذشتگانش، یاوه سرای می‌کرد.
«فلورا» تنها فرزند خود را از کودکی با این تفکر بزرگ کرد که سیاه پوستان قابل اعتماد نیستند. («جک لندن» در تمام زندگی بر این باور بود که انگلوساکسون‌ها نژاد برتر آمریکا هستند.)

«جک لندن» اولین نویسنده موفق طبقه کارگر ایالات متحده آمریکاست.
توانایی وی در نوشتن بیش از یک هزار کلمه در روز باعث شد تا در مدت 18 سال نویسندگی آثار مشهور بسیاری را خلق کند. پرکاری «جک لندن» را می‌توان در 51 کتاب و چند صد مقاله‌ای که منتشر کرد، دید. او گران قیمت‌ترین و پر خواننده‌ترین نویسنده آمریکا در زمان خود بود.
گفتنی است، آثار بسیار زیاد «جک لندن» را می‌توان از نظر ادبی به رمان، داستان کوتاه، مقاله، نمایش‌نامه و آثار واقع‌گرایانه تقسیم کرد.
مشهورترین داستان‌های کوتاه این نویسنده عبارتند از: The Call of The Wild, To Build a Fire و White Fang .
«جک لندن»:
«نمی‌توانید منتظر وحی و الهام بمانید، بلکه باید آن را با تلاش بدست آورید.»
« انداختن استخوان برای سگی را نمی‌توان نیکوکاری نامید. نیکوکاری همانا تقسیم استخوان با سگی است که تو نیز به اندازه آن گرسنه باشی.»

      مرتضی راوندی ، مولف  تاریخ اجتماعی ایران ، در 1298 شمسی در تهران بدنیا آمد. تحصیلات خود را تا دریافت لیسانس قضایی ادامه داد و در دادگستری استخدام شد. آخرین سمت او ، پیش از باز نشستگی ، دادیار دیوانعالی کشور بود. مدتی نیز رئیس کل ثبت کشور بود. وی از جوانی با همت شخصی و با نیت تهیه تاریخ زندگی مردم ایران ، پژوهش و فیش برداری از منابع گوناگون داخلی و خارجی را آغاز کرد .او که دارای اعتقادات سوسیالیسمی بود ، معتقد بود، تاریخ فقط شرح اقدامات شاهنشاهان و برگزیدگان و حکایت فتح و شکست در جنگ های کوچک و بزرگ نیست.
وی در طول پنجاه سال پژوهش ، هزاران فیش و سند تاریخی را از کتاب های گوناگون جمع آوری کرد. نخستین دوره تاریخ اجتماعی در 1340 و در سه جلد از سوی انتشارات امیر کبیر منتشر شد. پس از انقلاب اکثر کتابهای او بخصوص جلدهای  اول و دوم آن که به فرهنگ و تمدن ایران قدیم و حمله اعراب بادیه نشین می پرداخت مجوز نشر نیافت و جلد های آخر که به نقد اعتقادات ایرانیان می پرداخت  در سوئد چاپ شد. وی در شهریور 1378 در سن هشتاد سالگی در گذشت .  تاریخ اجتماعی ایران  که گرد آوری آن بیش از 40 سال بطول انجامید اساسی ترین کار رواندی  است .با این کار او  پایه ای محکم و قابل ستایش در این عرصه بنیان نهاد. یادش گرامی باد.
تاریخ اجتماعی ایران :
جلد اول : تاریخ ایران قبل از اسلام
جلد دوم : تاریخ ایران بعد از اسلام
جلد سوم : طبقات اجتماعی در ایران بعد از اسلام
جلد چهارم (دو جلد): شیوه حکومت و سازمان سیاسی و اداری
جلد پنجم: زندگی اقتصادی در ایران
جلد ششم: اخلاق و رسوم اجتماعی
جلد هفتم: تفریحات ایرانیان
( ورزش-شکار-لباس-مواد مخدر-میگساری- روسپی گری- بازیها و...)
جلد هشتم (دو جلد) : زبان و ادبیات فارسی
جلد نهم: فرقه های مذهبی در ایران ( چاپ اول  1997- انتشارات آرش سوئد)
جلد دهم: تاریخ فلسفه و علوم و افکار در ایران
آرمان

آنتوان چخوف در 19 ژانویه 1860 در شهر «تاگانروک » در خانواده‌ای فقیر اما معتقد به سنن و آداب، به دنیا آمد. جد چخوف از رعیت‌هایی بود که با کار زیاد و صرفه‌جویی، آزادی خود خانواده‌اش را از اربابش خرید. در آن زمان در روسیه، ارباب‌ها با دهقانان رفتاری مانند برده داشتند و زمین همراه دهقانانی که بر روی زمین‌های کشاورزی کار می‌کردند و خانواده آنها به فروش می‌رسید.
پدر آنتوان مغازه خواربار فروشی کوچکی داشت که درآمد آن نمی‌توانست هزینه زندگی آنان را تامین کند به همین دلیل آنتوان کوچک از همان آغاز زندگی با چهره‌ی فقر و ناداری آشنا شد.
با آن که آنتوان در سختی و فشار زندگی می‌کرد اما با عزت نفسی که داشت کوچک‌ترین گله و شکایتی به زبان نمی‌آورد و با کار و کوشش فراوان در پی تکمیل تحصیلات خود بود.

آثار زیادی از چخوف به فارسی ترجمه شده است که از جمله می‌توان به: زندگی من، باغ‌‌آلبالو، اطاق شماره6، تیفوس، اشاره کرد. بسیاری از نمایشنامه‌های او هم در ایران به روی صحنه آمدهاست.

  بعضی از رمان ها هستند که تا دنیا، دنیا است و تا آدم، آدم است خوانده می شوند و هر نسلی به فراخور حالش از آنها لذت می برد. بعضی از رمان ها هستند که شاید حال و هوای یک دوره سیاسی و یا تاریخی را داشته باشند اما چون بن و ریشه شان چیز دیگری است و قصه های انسانی ماندگاری دارند، کمتر از یاد می  روند. بعضی از رمان ها هستند که در دنیای ادبی امروز، نه فرم روایی متفاوتی دارند و نه سبک و سیاق جدیدی را موجب شده اند، اما به خاطر کشف مجدد دنیای درون خود، ارزش خواندن دارند. بعضی از رمان ها «دن آرام» هستند. اما بعضی از آدم ها هم هستند که شاعرند. فارسی را مثل تمامی کوچه های صفی علیشاه می شناسند، فرانسه شان هم زیاد خوب نیست، اما خلاق اند و فرهنگ کوچه را جمع آوری کرده اند.

 به هر صورت دوران رمان هایی مانند دن آرام به سر آمده و شاید تنها این هنر شاملو باشد که می تواند مردگان را زنده کند. روحش شاد.

واکنشی در برابر تقلیل زبان
از محمد بهارلو
سرانجام رمان «دن آرام» میخائیل شولوخوف به ترجمه احمد شاملو منتشر شد، و پس از سال‌ها قلیه انتظاری چشم علاقه‌مندان و مشتاقان آثار شاملو را روشن کرد. در «یادداشت مترجم»، بر پیشانی کتاب، شاملو اشاره‌ای به انگیزه و هدف خود از ترجمه این رمان پر و پیمان کرده است که در حقیقت در سه دهه اخیر حیات شاملو کمابیش مایه اشتغال خاطر او بوده است. در همان بند نخست یادداشت نوشته است: «از اول قرار به ترجمه لغت به لغت نبود. من دن آرام را وسیله‌ای رام یافته بودم برای پیشنهاد زبان روایی به نویسندگان فارسی زبان. به دلیل آن که فضلا بی این که معلوم باشد مشروعیت فتواشان را از کجا آورده‌اند زبانی به کار می برند که ربطی به زبان زنده و پویای مردم ندارد.»
احتمالاً یکی از فضلای مورد نظر شاملو ـ و البته از نام آورترین و پرکارترین آن‌ها ـ مترجم با سابقه م. به‌آذین (محمود اعتمادزاده) است که از حیث ترجمه «دن آرام» فضل تقدم با او است؛ زیرا که او اول بار «دن آرام» را در سال‌های دهه چهل ترجمه و منتشر کرد.