ياد ش به خير. سال اول يادوم راهنمايي بودم كه اتفاقي يكي از كتابهاي عمليات مايك هامر باعنوان دنياي تبهكاران را از يك پيرمرد دستفروش در بوشهر خريداري كردم. قبل از آن از اين پيرمرد كه يادمه كنار يك دكان كله پزي بساط كتابهايش را پهن مي كرد، كتاب هايي مثل هزار و يك شب ، اميرارسلان نامدار و داستان هاي طنز آلود عزيز نسين را خريده و خوانده بودم .ولي كتابهاي ميكي اسپلين كه بعدها فهميدم بيشتر آنها را ايراني ها به نام او نوشته اند، مرا با ژانر ادبي ديگري آشنا كرد . بعد ها هر رماني كه به نام اين نويسنده و يا نويسندگان ديگري چون ژرژ سيمنون ، آگاتا كريستي ، جيمز هادلي چيز و... به دستم مي رسيد با اشتياق مي خواندم . بعد از چند سال، فكر مي كنم سال اول دبيرستان بودم كه خود كتابي جنايي با عنوان راهي به سوي جهنم نوشتم كه توسط انتشارات البرز واقع در سراي لاله زار كه ناشر عمده آثار ميكي اسپلين بود، به چاپ رسيد. حالا سالها از آن دوران مي گذرد و نگاه من به ادبيات كاملاً تغيير كرده . تحصيلات عالي ام را در رشته ادبيات و زبانشناسي گذرانده ام و گهگاه داستان ها و ترجمه هايي اينجا و آنجا منتشر مي كنم . ولي هنوز نام ميكي اسپلين و مايك هامر برايم توام با خاطره و نوستالوژي است .